A CIG non asinará acordos que non garantan a recuperación de dereitos laborais do persoal público

A Mesa de Negociación das Administracións Públicas foi adiada até a próxima semana

A Mesa Xeral de Negociación das Administracións Públicas, convocada este xoves para aprobar as cuestións relativas a condicións laborais e salariais dos empregados/as públicos/as -para a súa inclusión nos Orzamentos Xerais do Estado de 2018-, quedou adiada para a semana que vén malia o Goberno do PP ter avanzados acordos con CCOO, UGT e CSIF á marxe do organismo. Dende a CIG xa adiantaron que non asinarán ningunha proposta que non contemple a recuperación dos dereitos que lle foron arrebatados ao funcionariado dende 2010.

Na Mesa, as organizacións sindicais recibiron como xustificación deste atraso que cunha semana máis se pode seguir mellorando o acordo. Ademais entregouse un novo documento e convidouse aos sindicatos con representación na mesma a estudalo e presentar propostas.

Ao comezo da xuntanza a representante da Área Pública da CIG, Maricarme López Santamariña trasladou á Secretaria de Estado a denuncia polas negociacións que se veñen desenvolvendo con CCOO, UGT e CSIF á marxe da Mesa Xeral, excluíndo a outras organizacións sindicais que, como a CIG, contan con representación na mesma. Negociacións que a Secretaria de Estado tratou de xustificar argüíndo que se desenvolveron no marco dunha comisión creada coas organizacións asinantes do anterior acordo.

López Santamariña apuntou ademais que ao incio da xuntanza o representante do CSIF “tivo unha intervención esperpéntica trasladando a Mesa e o Ministerio a súa solidariedade cos funcionarios/as cataláns que están pola defensa da unidade de España e do ordenamento xurídico español”.

A portavoz da Área Pública explica que o acordo contempla cuestións relativas a condicións laborais, pero deixa á marxe o referido a retribucións. “Entendemos que forma parte desa escenificación, porque van apoiar o documento do goberno pero amosar oposición no que respecta ás retribucións, para que esa posición lles sirva como lavado de cara”.

Con todo, a Área Pública da CIG xa manifestou a súa decisión de non apoiar ningún acordo que non contemple a derrogación dos Decretos-Lei impostos ao persoal das Administracións públicas desde o ano 2010, entre outros: RD-Lei 8/2010, polo que se adoptan medidas extraordinarias para a redución do déficit público; RD-Lei 20/2011, de medidas urxentes en materia orzamentaria e tributaria para a corrección do déficit público; e RD-Lei 20/2012, de medidas para garantir a estabilidade orzamentaria e de fomento da competitividade.

Isto xunto con todos aqueles decretos impostos polo Goberno español relativos a reformas laborais, reforma da negociación colectiva, modificacións das pensións e demais recortes das condicións laborais e salariais que afectan ao conxunto da clase traballadora.

A Área Pública da CIG exixe tamén a restitución de todos os dereitos laborais e salariais (horarios, pagas extras, salarios, 100% do salario en situación de IT, fondo social, etc) que lle foron arrebatados ao persoal empregado público desde o ano 2010.

Taxa de reposición

A proposta que se baralla contempla manter taxas de reposición , o que para a CIG “sentenza aos sectores produtivos a seguir perdendo persoal” . De feito limítase ao 100% para sectores prioritarios tal e como se aprobou no 2017 e pasa do 50 ao 75% nos sectores considerados non prioritarios, Iso si, nos ámbitos de seguridade cidadá (policía nacional, local…. ) será do 115%.

A intención do goberno é que cada administración poida dispoñer dun 5% adicional  a engadir ás taxas xénericas que se aproben, para calquera dos  sectores que cada administración estime conveniente. Con todo “néganse a aprobar a nosa demanda de restitución da capacidade de decisión das comunidades autónomas sobre a xestión do seu cadro de persoal. Lonxe disto, centralízase aínda máis”.

Establécese, xunto a isto, unha taxa de reposición especial – sen definir- para a dotación de interventores na administración local.

Estabilización do persoal

A proposta da administración fala dunha taxa de reposición adicional, que non se podería considerar como tal  e que sería  xeral para todos os ámbitos, que non computará  na taxa xenérica de reposición. “Sería algo así como ampliar algo o texto e liña de actuación  do último acordo que asinaron coas centrais sindicais sobre a estabilización do persoal das administracións públicas”.

A CIG-Área Pública chama a atención sobre esta cuestión porque se están vendendo estes procesos de estabilización de emprego, como un aumento de emprego público. “Non é verdade porque o único que se pretende con isto é cumprir as sentenzas europeas referidas á precariedade que padece o persoal das administracións públicas. Unha situación a que están máis dun 40% dos traballadores/as que teñen un contrato eventual, interino ou por horas ou días”, denuncia López Santamariña.

Retribucións

A proposta de incremento salarial, que non vai incluída no acordo cos sindicatos CCOO, UGT e CSIF contempla un incremento fixo para tres anualidades do 1,5% para 2018; do 1,75% para 2019 e do 2% para 2020, xunto cunha parte variábel que estaría condicionada ao PIB de cada ano que consistiría nun 0,25% e un 0,50% adicionais se se cumpren as previsións.

Para a Área Pública esta medida é inaceptable nun contexto de incremento de prezos e produto interior bruto por enriba do 3%. “Non se propoñen medidas de ningún tipo para recuperar o poder adquisitivo perdido durante estes anos, que en conxunto  se poden cifrar nun 27% para o persoal que traballa para a Administración do Estado e nun 38,7% para o persoal que traballa no ámbito da administración da Xunta de Galiza”, sinala a portavoz da CIG que advirte ademais que “as diferenzas salariais e de condicións económicas entre o persoal das distintas administracións continuará sen converxer, sendo discriminatoria a carga da  perda adquisitiva que sufrimos os traballadores das administracións polo só feito de traballar para unha administración ou para outra”.

A representante da CIG é contundente sinalando que “nos parece unha tomadura de pelo que aos traballadores e traballadoras das administracións públicas se nos fale de recuperación económica, tendo en conta todo o que perdemos nestes anos”.


INDICE DE EVOLUCIÓN DO IPC E SUBA SALARIAL NOS ÚLTIMOS 7 ANOS (1-1-09 a 31-12-16)    

ANO	IPC GALIZA	IPC ESTADO	SUBA SALARIAL	DIF GZ	DIF ESTADO
2009	0,8%	0,9%	2%	1,2%	1,1%
2010	3%	3,1%	-5%	-8%	-8,1%
2011	2,4%	2,5%	0%	-2,4%	-2,5%
2012	2,9%	2,6%	-7%	-9,9%	-9,6%
2013	0,3%	0,5%	-4% (Autonómica)	-4,3%	-0,5%
2014	-1%	-1%	0%	1%	1%
2015	0,%	-0,2%	0%	0,0%	0,2%
2016	1,6%	1,6%	1%	-0,6%	-0,6%
TOTAL	10	10	-13	-23	-19

Fonte: INE e Orzamentos Xerais do Estado e da Xunta de Galiza dos anos correspondentes.