Sindicato Nacionalista de Clase

Sindicato Nacionalista de Clase

luns, 4 de maio de 2015

Desmontando as bondades da lei de emprego público

O Goberno, e posteriormente o grupo parlamentario popular insistiu en 4 frentes fundamentais: a profesionalización,  a supresión do plus dos altos cargos, a conciliación da vida familiar e laboral e como non, a recuperación do poder adquisitivo.

Sobre a profesionalización, citan a avaliación do desempeño e o desenvolvemento da carreira administrativa (ao redor desa avaliación). O problema é que ista avaliación do desempeño vai ser totalmente subxectiva atendendo a criterios tan pouco cuantificables como o "interese", "iniciativa" ou "esforzo". Non houbo receptividade ningunha por parte da Xunta nin do Parlamento a incluír algunha garantía a nivel legal da súa obxectividade, da independencia do seu tribunal ou da contradición dos informes. Queda o groso da materia a desenvolver vía regulamentaria nun prazo máximo de 3 anos. E precisamente, mentres non se desenvolva este regulamento, entre outros, tampouco o fará a nosa carreira profesional.

Sobre a eliminación do plus dos altos cargos. Costou, pero ao final sacárono da lei. Non era para menos, tendo en conta o contexto de recortes sociais e a a presión mediática exercida sobre a corrupción e os privilexios políticos que ía deixar ao executivo galego nunha evidencia demasiado grande.

En todo caso, en vía parlamentar aproveitaron para meter un apartado no artigo 169.3 que podemos cualificar como "plusiño de altos cargos".  Independnetemente do posto ao que reingresen, garánteselles ás persoas que fosen altos cargos (e só a elas) a percepción dun complemento específico (agora complemento do posto de traballo) non inferior a un nivel do último posto que viñeran ocupando. Algunha ventaxe tiña que ter o de ter sido alto cargo....

Sobre o fomento da vida familiar e laboral, fixéramos no seu momento unha nota específica na que debullábamos que o que estaban facendo non era máis que recoller o xa existente (e que en moitos casos non cumprían) ou lanzar botes de fume de escaso impacto. En calquera caso, aínda que sexa aos poucos, alegrámonos que suban o permiso de maternidade de 16 a 18 semanas, porque na negociación do proxecto de lei nos responderon que eso non era posible. Ás veces o imposible vólvese real...

Sobre a recuperación do poder adquisitivo é moito dicir. Realmente o que recolle a lei (DT 12ª) é a recuperación no 2015 (vía modificación da lei de Orzamentos) do 24% da paga extra de Nadal de 2012 e logo a creación dun fondo retributivo que se encherá coas sucesivas leis de Orzamentos (dependerá destas) para recuperar o 100% desa paga extra de Nadal de 2012 e os complementos específicos nas pagas extras ao longo dos próximos tres anos. Ollo, non fala de recuperar os complementos deixados de percibir desde 2013. Tampouco falan da diferenza que desde 2010 existe no soldo e trienios das pagas extras con relación ao soldo e trienios dun mes normal  ou o recorte do 5% para persoal laboral, nin por suposto de recuperar ningunha clase de xuro ou desvío co IPC. Pero de que recuperación do poder adquisitivo falan?

Cremos que falar de recuperación de poder adquisitivo neses termos é unha falsidade. Porén, que imos agardar dun Goberno que incumpre un principio inspirador da seguridade xurídica tan elemental como a irretroactividade das normas non favorables e segue negándose a devolver a parte devengada da paga extra de 2013?

Ningún comentario:

Publicar un comentario